გუშინ საღამოს თურმე მეჯლისზე
ამბავი მოხდა უმაგალითო :
ქალი მისულა უყელსაბამო,
უბრილიანტო, უმარგალიტო,
უმანქანო და უმდიდრულქურქო,
უსაყურო და უსამაჯურო,
უქმრო, უშვილო და უღიმილო,
უჯამაგირო, უსამსახურო. . .
მისულა ქალი მაღალ დარბაზში
და არხეინი შეძრულა ხალხი :
ცისფერ-ვარდისფერ მათს გარემოში
კაბა ქალისა შეჭრილა თალხი.
მერე ისეთი რამე მომხდარა,
კინაღამ ყველა გადარეულა :
ქალს დიდი ცრემლი ჩამოჰვარდნია
და ცრემლი კაცად გადაქცეულა.
ქალს დაუწყია ცრემლკაცთან ცეკვა
და კაცის მკერდზე დაუდევს თავი. . .
ქალს ეცვა კაბა, როგორც ვთქვით, თალხი
და კაცსაც სცმია სამოსი შავი.
გაშეშებული მდგარა სუყველა. . .
გაშტერებოდა სუყველას თვალი,
ლამაზი იყო სანახაობა :
როგორ ცეკვავდა ცრემლკაცთან ქალი.
ისე ლამაზი, ისე ლამაზი. . .
წამოუვიდა ყველას ცრემლები. . .
გაქრა დარბაზი და ირგვლივ გაჩნდა
აყვავებული თეთრად ტყემლები. . .
და ყვავილების იმ თეთრ ღრუბელში
ცეკვით აფრინდა ის წყვილი თალხი. . .
ძირს დარჩა უცებ დაბრძენებული
უწინ ცრემლების არმცოდნე ხალხი
Nuk ka ende komente.
Lini komentin tuaj, filloni diskutimin!