13.04.2015
42, Tirana, Albania
Ty që sapo ke ardhur: mire se erdhe. Nese diku mes rreshtash gjen perjetimet tua, mos u çudit. As në trishtim dhe as në gëzim nuk je i vetmi. Bota është muzg ose dritë për secilin, në ndonjë periudhë.Gjunjëzohesh para lakmisë dhe dorëzohesh para mekatëve. Udhëtar i pangopur mund të jesh por edhe udhëtimi yt do mbarojë një ditë. Mos harro: me vete nuk do të marrësh asgjë pos veprave, dhe asgjë pos veprave nuk do të lësh këtu.
Unë kam një histori rrezimi.
Unë kam një histori shprese. Nese e merr mundin të më ndegjosh kur flas për të gjitha pjesët, do e mesosh tregimin tim për lotët e pastaj një tregim për frikën e një për ringritjen. Unë kam një kapitull heshtje pas secilit roman përjetimesh. Kam histori shoqëruar me lutje, kam histori shoqëruar me mallkime. Mes rreshtave do ndegjosh për rritje, aty ku rritje u quajtë njoftimi me dhimbjen. Do ndegjosh për çmenduri, nese të tillë e quan besimin.
Unë falë historive kam shpresë e falë shpresës kam forcë.
E ti?!
Pas heshtjës nuk ke pse fshihesh - secili e kemi nga një histori...
Nese beson se zhgënjimi më i madh i jetës tënde janë ata që nuk u trishtuan kur ti u rrëzove, dije se ende nuk je ringritur plotësisht. Sepse kur të grumbullosh besimin e shperndarë në të djeshmen e të arrishë të rifillosh rrugën, sado falenderues të jesh për forcën e rifituar do të përballesh me një deshprim të dyfishtë. Do e mesosh se zhgenjimi më i madh i jetës tënde është të kuptosh që, dikur i ke falur kohë e dashuri dikujt që sot i trishtohet triumfit tënd.
14 views
Nuk ka ende komente.
Lini komentin tuaj, filloni diskutimin!