იმ დღიდან, ამ დღემდე...
დიდი დრო გასულა...
ვხვდები, რომ მომპარეს ფიქრი და იმედი...
ვინატრე აწმყო, რომ მექცია წარსულად...
და ბოლო წერტილი, შევცვალე მძიმეთი...
იმ დღიდან, ვინ მოსთვლის...
რამდენჯერ მეტირა...
ვინ მოსთვლის, შენამდე ვისთან არ მივედი...
მინდოდა, უშენოდ დარჩენა მეყვირა...
ძახილის ნიშანიც, შევცვალე მძიმეთი...
იმ დღიდან,
მოვყვები შენამდე ბილიკებს...
და ხალხი ვატყუე, რამდენი, მილეთი...
თუ არა წარსული,
სხვა მე, ვინ მიმიღებს...
და კითხვის ნიშანიც, შევცვალე მძიმეთი...
არადა, იმ დღიდან
დიდი დრო გასულა...
წარსული მაფიქრებს, მპატიობს მცირედით...
წლები რომ მექცია, ისევე წარსულად...
აწმყოსთან ხელახლა უშენოდ მივედი...
იმ დღიდან, ამ დღემდე,
უაზროდ გელოდე...
წვიმს მაგრამ უშენოდ, მე მაინც ვერ ვტირი...
უზომოდ მიყვარხარ და მინდა მჯეროდეს...
ადრეა მომავალს დავუსვა წერტილი...
იმ დღიდან, ამ დღემდე...
მკლავს უშენობა...
Nuk ka ende komente.
Lini komentin tuaj, filloni diskutimin!