ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΑΝΟΙΞΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΠΝΙΓΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ

ΤΙΣ ΚΟΥΡΤΙΝΕΣ ΜΟΥ ΤΡΑΒΗΞΑ ΦΩΣ ΚΑΙ ΑΕΡΑΣ ΝΑ ΜΠΕΙ

ΚΙ ΑΝ ΚΥΝΗΓΗΣΑ ΧΙΜΑΙΡΕΣ ΚΙ ΑΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΗΜΑΙΝΕΣ

ΝΑ ΥΠΟΜΕΝΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΜΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΝΟΗ...

 

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΘΕΟΣ;;

ΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΚΑΙ ΠΩΣ;;

ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΣ ΑΞΙΖΕΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ...

 

ΤΡΥΦΕΡΑ ΜΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΕΓΩ ΣΟΥ ΕΔΩΣΑ ΠΗΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΑ ΑΠΟΧΩΡΩ ...

ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ ΤΟ ΑΦΗΝΩ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

ΚΙ ΑΝ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΣΤΑΧΤΗ ΜΟΥ ΕΓΩ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΩ...

 

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΘΕΟΣ;;

ΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΚΑΙ ΠΩΣ;;

ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΣ ΑΞΙΖΕΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ...

 

 

ΥΓ: κάθε φορά ανατριχιάζω....

 

Pëlqen! 3