ΤΗΝ ΑΥΓΗ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΒΛΕΜΑ ΣΚΙΡΤΙΣΕΙ
ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΣΚΙΕΣ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ ΚΑΙ
ΟΙ ΑΚΡΕΣ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΚΑΝΟΥΝ ΠΛΗΓΕΣ
ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΤΡΕΞΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΜΟΝΗ
ΤΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΓΡΑΜΜΕΣ
ΔΕΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΡΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ
ΜΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΚΑΡΠΟΥΣ ΓΛΥΚΟΥΣ
ΑΝΕΙΠΩΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΡΠΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΥΩΔΙΑΖΟΥΝ
ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΟΥ ΣΕ ΣΕΝΑ ΟΤΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ.

Pëlqen! 1