გიფიქრიაოდესმე.რომ ეს ქვეყანა პატარაა.ძალზე პატარა?პატარა იმისთვის რომ ერთმანეთისსიშორით გამოწვეული ტანჯვა გვკლავდეს... გიფიქრია ოდესმე რომ ეს ცხოვრება ძალზეხანმოკლეა?ხანმოკლე იმისთვის,რომოცნებების ახდება შეძლოთ....გიფიქრია ოდესმე როდისიწყებს ადამიანი ოცნებას.ფიქრს იმაზე.რომ შეიძლება ოცნებაც ვაქციოთრეალობად..?გიფიქრია ოდესმე რომრეალობა არ გავს ზღაპრულს სიზმარს რომელზედაც ბავშვობაში ვოცნებობდით ხოლმე?გიპიქრია ოდესმე რომ ბავშვობა ზღაპარია.რომელის მთავრდება მაშინ როცა ხვდები რომ ბავშვიაღარ ხარ>? გიფიქრია ოდესმე ბავშვი აღარ ხარ მაშინ.როცა რეალობას თვალესუსწორებ და ხვდები რომ ეს რეალოობააა? ......გიპიქრია ოდესმე.რომ ეს ცხორებასცენას გავს.რომელზედაც თავისი როლი აქვს ყველას? გიპიქრია ოდესმე რომ ეს ცხოვრებათამაშია.ბედთან თამაში...გზა რომელიც სწორად არ გივლია?გიპიქრია ოდესმე.თუ რა არის ის რაც ყველაზემეტად გტანჯავს...მაგრამ ამავე დროს ყველზე მეტად გაძლევს ძალას,რომ ამ ცხოვრებაშიკიდევ ერთი ნაბიჯი გადადგა?? და საერთოდ,არასოდეს გიპიქრია.როდის ან რატო იწყებს ადამიანიამგვარ ფიქრს? იქნებ მაშინ როცა ხვდება,რომ თურმე ყვარებია......
Nuk ka ende komente.
Lini komentin tuaj, filloni diskutimin!