სიყვარულს,სევდა მუდამ თან ახლავს,

თუმცა, უთქმელი,შეუცნობელი...

მაინც არტყია რაღაცა დამღა

გინახავთ ვინმეს ის უჭკნობელი!?

არაფერია, არაფერია...

გადარეკავენ სევდას გულები...

მითხარი, გზა ხომ არ აგერია?

რატომ ვართ ასე დაკარგულები...

სად გაქრა ჩვენი ნაოცნებარი...

სამოთხის გზას რომ გაგვინათებდა,

ბედი,რომელიც ზვავად მოჰქროდა,

გაჰქრა ქარივით,სადღაც წავიდა...

გვამახსოვრდება და გვაგონდება,

ცხოვრების მკაცრი ეპიზოდები...

რა უნუგეშოდ ცვდება ოცნება

და სიყვარულის ხმება ყლორტები...

მე კი არ მინდა, გული მტკიოდეს,

ალუბლები კი, გაკრეფილია...

გთხოვ, ნუღარაფერს ნუ დამპირდები,

დაპირებებში, დრო მიილია...

Pëlqen! 3