Eksperienca njëzetvjecare e shqiptarëve në kërkim të ekuilibrave të
rinj social-politikë, pas rënies së komunizmit, ka qënë e turbullt dhe
dramatike, e lodhshme deri në kufijtë e çfilitjes. Demagogët që kanë
drejtuar vëndin tonë deri më sot nuk kanë ditur tjetër, vec të bërtasin
pallavra e rrena ashiqare. E vec te tjerash kanë lodhur edhe veshet
tanë që tani nuk degjojnë më, nuk duan të dëgjojnë më. Dhe kështu ecim
përpara, symbyllazi e veshshurdhër, duke mos parë krimin shtetëror,
duke kapërcyer mbi viktimat e mafies më të dhunshme në ballkan, duke
mos dëgjuar këmbanat e daullet qe bien pa rreshtur, duke mos dëgjuar
klithmat e të shtypurit "Vetes Tonë" ...
Nuk janë lajmet që trondisin botën, por faktet dhe këto është e
pamundur t’i ndryshosh, pasi kanë ndodhur më parë se lajmet të
mbërrijnë. Në vendin tonë, bashkë me të mirën jeton edhe e keqja. Të
gjithë duhet të ruhemi prej saj! Por kujdes! Më shumë se çdo gjëje
tjetër duhet ti druhemi indiferencës, si e keqja më e madhe që cënon
lirinë......

Pëlqen! 5