yahoomsn's blog

Thjeshtësia të lartëson
Thjeshtësia të ndershëm të bënë
Egon ta largon
E për te devotshmëria të orienton

Largoje kryelartësin
Praktikoje thjeshtësin
Do shoheëh që zemra yte
Do filloj të ndjej qetësinë

Duke u munduar, vehten ta lartësojn
Me kryelartësi ecin e mendojn
Shpesh ju duket vetja
Se për qielli po hapërrojn

Jo, jo mor njeri !
Kshtu devotshmëri ski
Por edhe jetën e kësaj bote
Do e bësh pluhur e hi

Zemra yte, kur qetësi s’do shijon
Se çdo herë je i preokupuar
A thua të tjerët për mua
Çfarë dhe si po mendojn

Vetja në qejf
Shumë ka me të hy
Me njerëz të devotshëm
Raportet shumë larg i kij

Shpesh të varfërit
Nuk do i respektosh
Të mjerët dhe skamnorët
Me përbuzje…

A thua duhet të jesh vetëm , që të shijosh vetminë ?
Apo edhe kur je në mes të tjerëve , nuk ua ndjen praninë..

A duhet të bërtas , që zëri të ndëgjohet ?
Apo të flas me zë të ulët , e fjala të më vlersohet..

Pse gjithmonë gaboj , kur nuk i shoh arritjet e mundit ?
E pastaj pendohem , deri në frymën e fundit..

Shpresa egziston , përderisa ke synime ?
E gëzimi nuk shihet , vetëm kur arrin qëllime..

Botën e shikoj , por asnjëherë smunda vehten ?
A thua kjo verbëri , do të më përcjell tërë jetën..

A thua do ta shoh…

Para se të martohej, i ati i dha një letër.
Ishte një letër amanet.
Porosia ishte:”Para se të mbyllesh me nusen naten e marteses, do i japësh këtë letër. Ti nuk duhet ta lexosh në asnjë mënyrë!”
Pas një farë kohe, personazhit tonë i vdiq i ati.
Ai vetë vendosi të martohej dhe gjeti një vajzë nga një familje e fisme.
Natën e martesës, atij iu kujtua porosia e babait.
Para se të hyjë në dhomë tek e shoqja, ai mori letrën dhe ia dorëzoi.
E shoqja, pasi e lexoi iu turr dhe pasi i dha një shuplakë fytyrës i tha:”Më divorco tani!”
E divorcoi.
Disa kohë më vonë,…

Një ditë, mësuesja e kërkoi nxënësve që herën tjetër, të kërkojnë rreth shtatë mrekullive të botës. Ditën e caktuar, të gjithë i kishin bërë detyrat dhe me gjithë ndonjë dallim të vogël, pothuaj të gjithë kishin shënuar si shtatë mrekullitë e botës si më poshtë:

Një djalë vajti tek kabina e telefonit që ndodhej brenda dyqanit dhe formoi një numër. Pronari i dyqanit i vuri veshin fjalëve të djalit. Çfarë bisede mund të bënte ai kopuk i njomë?!
Me t’iu hapur linja, djali foli:”Zonjë! Unë jam një djalë dhe më lipset një punë. Kam dëgjuar se u lipset dikush që të kujdeset për barin e kopshtit tuaj. Unë jam gati ta pranoj.”
Zonja matanë iu përgjigj:”Po, por unë e kam një punonjës që kujdeset për barin para shtëpisë.”
Djali:”Zonjë, unë do ua korr barin me gjysmën e çmimit që i jepni atij personi.”
Zonja:”Në fakt unë jam shumë e…

1. Mos debato me ahmakun, sepse njerëzit mundem të gabojnë e të mos munden të ju dallojnë!

2. Ai që ka humbur kur qeshet, fituesi e humb kënaqësinë e fitores.

3. Mos e sfido atë njeri që nuk ka çfarë të humb.

4. Burri vazhdon të jetë fëmijë derisa nëna e tij nuk ndërron jetë, e kur ajo vdes, atëherë fillon të plaket.

5. Nëse goditesh nga prapa dije se ti je përpara!

6. Bëhu shok dhe mos lakmo që të kesh për veti shok.

7. Kur e do armikun tënd, atëherë ai e ndjen gabimin e tij.

8. Të gjithë jemi si hëna.. ajo njërën anë…

Një nga perandorët japonezë, para çdo lufte, hidhte një monedhë.

Nëse binte nga ana e fotos, u thoshte ushtarëve:
”Do të fitojmë!”

E la qenin ne shtepi me qellim qe ti ruaj femijen e vogel
dhe shkoi per gjueti.
Kur u kthye e gjeti qenin duke lehur para shtepise
dhe dhembet e tij ishin te gjakosur.
Mendoi, ashtu si te gjithe ne do mendonim,qe qeni ka ngrene foshnjen !!!