Buzëqeshja më e vështirë është atëherë kur sheh dikë duke u dënuar dhe maltretuar dhe ti nuk ke mundësi ta ndihmosh, por buzëqesh për t’i dhënë pakëz shpresë.
Buzëqeshja më e vështirë është atëherë kur dikush që ka qenë i shtrenjtë në zemrën tënde vdes, dhe sheh të tjerët përreth duke qajtur, ndërsa ti buzëqesh që t’iu largosh dhimbjen sadopak.
E pyeti mësuesja nxënësin e klasës se parë: Nese të jap një mollë, dhe një mollë, dhe një mollë, sa molla do ti keni ju ? Nxënësi u përgjigj me vëndosmeri: do ti kem 4 molla mësuese.
Mësuesja e mërseriti edhe një herë pyetjën, duke mënduar se nxënësi nuk e ka ndegjuar mirë.
Nxënësi u mendua pakëz pastaj numëroi më gishtat e tij të vegjël duke menduar në përgjigje tjetër, mirëpo ai prap u përgjigj me zë pakëz me të vogël: Katër.
Mësuesja dukej e dëshperuar, mirëpo ajo nuk u dorëzua, kësaj radhe ajo e pyeti për Portokall, ajo i tha: nese unë…
Dhe jo vetëm ta harxhoj kohën. Vështrues pasiv i ditëve të mia, që shkojnë dhe nuk kthehen më.
Kur ne të 'skllavërohemi' nga faqet e rrjeteve sociale ose aplikacionet e ndryshme, ne shfrytëzojmë keto mjete deri sa e teprojmë duke u bërë shkak për të humbur njerëzit real që me të vërtetë kan kuptim më shumë për ne.
Në qoftë se ne nuk kemi kontroll mbi faktin se sa kohë shpenzojmë me telefonat tanë apo pajisjet e ndryshme elektronike që ne mund t'i gjejm shtëpitë tona do ta gjejmë veten ne situata që vazhdimisht
- Çudi, agresori përmes fuqisë së armës tenton t’i bind të nënshtruarit se armët janë të dëmshme!
Ka të drejtë, meqë armët vërtet janë të dëmshme, për armikun.
- Ke shtëpi dhe armë, e trashëgojnë pasardhësit tu.
- Ke shtëpi pa armë, do ta gëzoj armiku.
- Gaius Julius Cezar tha: “Shkova, pash, fitova.”
- Ndërsa ne: “Shkuam, i pamë dobësitë e armikut, fituam.
U kthyem, i lejuam të dobëtit të udhëheqin, humbëm.”
- Fillimisht i keqi është fajtor, pastaj faji kryesor bie mbi ata që e lejojnë të keqin që lirshëm të veproj keq.
- Të ligët s’janë të vetmuar në fajësi përderisa të “pafajshmit” e fajshëm…
"Don't force someone to remember you all the time. Just stay silent and let them realize how will they be without you in their life." -
Në sofrën e jetës dijetarët ushqehen dhe ushqejnë
Udhëtojnë në zemrat e tyre dhe paqen aty e gjejnë
Ata nuk të mësojnë çfarë duhet por si duhet të mendosh
S’të flasin për paqen po veç për pengesat që drejt saj s’të lënë të shkosh
Të mësojnë se ta kërkosh paqen tek vetja nuk është gjë e lehtë
Por ta gjesh atë tek të tjerët është e pamundur përjetë
Merr nga kjo sofër çfarë të hahet dhe mos e përbuz atë që s’të shijon
Ajo që për ty mund të jetë e pakëndshme, për tjetrin është ilaç që shëron
Me Ujin e Mëshirës Hyjnore në këtë sofër dituria gatuhet
E…
Ai që ka një opinion të gabuar për jetën, ka opinion të gabuar edhe për vdekjen.
Pasi e përshëndeti djaloshin, siç e do zakoni, e pyeti:”Sa pjesëtarë jeni në familje?”
Djaloshi iu përgjigj:”Shtatë o xhaxha. Pesë janë brenda në shtëpi, kurse dy të tjerë prehen nën pemën që shikon.”
Ai e pyeti i çuditur:”Po unë nuk shoh askënd nën pemë?”
Djaloshi i tha pa e prishur fare terezinë:”Atje janë, nën dhe.”
Ai i tha:”Atëherë ju qenkeni pesë veta.”
Djaloshi iu përgjigj:”Jo, jemi shtatë.”
Djaloshi, e shihte largimin përfundimtar, vdekjen, si një shtrirje normale të jetës, si një shpërngulje nga një vend në një tjetër, nga një…
E pyetën një të mençur një ditë:”Si mund të jetohet i lumtur në këtë jetë?”
Ai u përgjigj:”Do ua tregoj konkretisht këtë.”
Mandej, i ftoi të gjithë në një gosti në shtëpinë e tij. Pasi u ulën të gjithë, ai u solli një tenxhere plot me supë, të cilën e vendosi në mes të sofrës. Mandej, u solli lugët, të cilat nuk ishin të zakonshme, pasi ishin shumë të gjata, gati një metër secila. Ai u bëri me shenjë që të fillojnë dhe të gjithë morën lugët dhe ia nisën, por... asnjëri nuk mundej ta çojë lugën tek goja. Supa u…
Ai i tha:”A nuk e ke vënë re se universi është në gjininë mashkullore?”
Ajo iu përgjigj:”Sigurisht që e kam vënë re se gjithësia është femërore.”
Ai:”A nuk e kupton se fjala “nur” është në mashkullore?”
Ajo:”Sigurisht që e kam kuptuar se drita është femërore.”
Ai:”A nuk është xhymertllëku mashkullor?”
Ajo:”Po, por fisnikëria është femërore ama.”
Ai:”A nuk të pëlqen fakti se emocioni është mashkullor?”
Ajo:”Më shumë më pëlqen fakti se ndjenja është femërore.”
Ai:”A e di që libri është në mashkullore?”
Ajo:”Unë di që dija është femërore.”
Pasi heshtën për pak kohë duke marrë frymë thellë, iu kthyen sërish muhabetit të tyre të vjetër.
Ai i tha:”Kam dëgjuar që…