bem's blog
Ishin dy shoke Qamili dhe Fatmiri qe shkuan kamping ne nje mal,mirepo i zuri nje debore e madhe per fatin e tyre te mire qelluan prane nje fshati,shkuan ne nje shtepi dhe kerkuan qe te kalonin naten Mirepo trokiten ne shtepine e nje gruaje te ve e te bukur, e cila u tha qe per arsye te thashethemeve te fshatit nuk mund ti mbante ne shtepi por qe pak metra larg shtepise ishte nje stalle e ngrohte dhe e paster
Natyrisht qe pranuan,moren disa rroba qe u dha gruaja e ve dhe shkuan e fjeten. keshtu kaluan naten e te…
Një natë, para se të flija, u ktheva kah gruaja ime e shikoja duke fjetur dhe thash në vete:
- Si munden disa burra t’i godasin gratë e tyre me mizori kurse ato i lanë familjet e tyre për burrin e tyre?
- Si munden disa burra të dalin me shoqërinë e tyre nëpër restorante dhe të hanë e të pinë e të mos ju interesoj gjendja e familjes në shtëpitë e tyre?
- Si munden disa burra ta kalojnë kohen jashtë shtëpisë më shumë se sa brenda shtëpisë?
- Si munden disa burra t’i bëjnë shtëpitë burg për gratë e tyre dhe mos…
Ishin dy vëllezër të cilët jetonin afër njëri-tjetrit. Në 40 vitet e fundit, kjo kishte qenë zënka e parë e tyre. Në 40 vite ata kishin qenë njëri afër tjetrit, edhe duke u ndihmuar ndërmjet vete.
Megjithatë, në një moment, edhe kësaj gjëje i kishte ardhur “fundi”. Gjithçka kishte filluar nga një mosmarrëveshje e cila kishte çuar deri tek një grindje e madhe, me fjalë të rënda – ku si pasojë edhe nuk kishin folur ndërmjet vete, për një kohë të gjatë.
Një mëngjes, dikush kishte trokitur në derën e vëllait të madh. Ai e kishte hapur derën dhe kishte parë një…
Thonë se dashuria është e verbër, ajo të bën të harrosh gjithçka dhe t’i përkushtohesh njeriut që ti do. Dikur, kur isha adoleshente, një djalë më tha se, edhe e verbër po të isha, përsëri do të më dashuronte, por unë nuk i besoja asnjëherë këto gjëra. Gjithmonë kam menduar se dashuria e vërtetë në ditët e sotme nuk ekziston. Si fillim po ju prezantohem. Jam Flora, lindur dhe rritur në Tiranë, tashmë jam 33 vjeçe dhe jetoj në Milano. Mbas mbarimit të shkollës së mesme, bashkë me familjen time u zhvendosëm në Itali. Gjithmonë kam qenë një vajzë e…
Kam falur gabime gati te pafalshme, kam provuar te zevendesoj persona te pazevendesueshem dhe kam harruar persona te paharrueshem. Kam vepruar sipas momentit dhe jam zhgenjyer nga persona qe nuk e mendoja kurre se mund te zhgenjehesha, por edhe une kam zhgenjyer.
Kam mbajtur dike mes kraheve te mi per ta mbrojtur, jam bere mik perjete. Kam qeshur kur nuk ka qene e nevojshme, kam dashuruar, me kane dashuruar,por dhe me kane refuzuar.
. Me kane dashuruar dhe nuk kam ditur si t'jua kthej dashurine.
Kam bertitur dhe jam hedhur perpjete nga gezimi. Kam perjetuar dashurine e kam bere premtime te perjetshme, por…
Gjatë luftës së dytë botërore, ushtarët britanikë ndiheshin të rraskapitur, me moral të rënë dhe u mungonte vullneti për të vazhduar luftën.
Shumë prej tyre ndiheshin të pashpresë dhe ishin të gatshëm që edhe të vdisnin, vetëm të mos luftonin më.
Një nga gjeneralët e luftës, duke menduar mbi një stimulim, i erdhi në mendje një ide interesante.
Ai mendoi që çdo ushtar ta lidhë me korrespondencë me një femër. Kështu, ai u kërkoi vajzave angleze që të lidhen me një nga ushtarët në frontin e luftës, t’i shkruajë dhe t’i japë kurajë.
Si gjithë ushtarët e tjerë, edhe personazhi i kësaj ndodhie lidhet…
Nje vajze po e priste aeroplanin ne nje aeroport te madh. Meqenese i duhej te priste gjate, vendosi qe te blinte nje liber qe ta kalonte kohen. Bleu librin dhe nje kuti me biskota. U ul ne vendin ku rrine zakonisht persona te rendesishem ne menyre qe askush te mos e pengonte.
Afer saj ishte karrigeja me biskota dhe nje karrige me tej nje person tjeter i cili lexonte gazeten. Kur ajo filloi te merrte biskota, edhe zoteriu nga karrigeja tjeter morri nje. Ajo u habit pa mase, por nuk tha asgje vetem vazhdoi te lexonte librin. Me vete po…
Një djalë gjashtëmbëdhjetë vjeçar pyet babain e tij:
-Babi, çfarë do të më dhurosh për ditëlindje kur të mbush tetëmbëdhjetë vjeç?
Babai i tij u përgjigj:
-Biri im, ka ende shumë kohë deri sa të vijë ajo ditë.
Një vit kalon dhe djali mbush shtatëmbëdhjetë vjeç.
Një ditë i bie të fikët dhe babai i tij e merr dhe dërgon në spital.
Mjekët i thonë:
-Zotëri, djali juaj ka një problem serioz në zemër.
Djali, i shtrirë mbi barelë, i thotë babait të vet:
-Të thanë se jam gati për të vdekur?
Babai fillon të qajë.
Më në fund djali le spitalin, ditën e ditëlindjes së tij dhe kishte mbushur tetëmbëdhjetë…
Pasi u ishte prishur televizori dhe nuk punonte me, nje cift thirri ustain per ta rregulluar. Kur ai e hapi ustai pjesen e pasme te televizori, te gjithe u beasuan shume, pasi gjeten aty plot copeza te vogla buke!...
Mejehere u kuptua se kush e kishte bere kete gjest.
Ishte pikerisht vajza e tyre e vogel 4- vjecare. Pa marre parasysh ne cilen familje jeton, cdo prind fillimisht mezitet kur e sheh kete.
Por ne rastin konkret nena nuk e qortoi vajzen e saj, por e pyeti pse kishte vepruar ashtu dhe pasi e kuptoi arsyen, lotet filluan t'i rridhnin nga syte.…
Një hyrje të re na bleu në pallat.
Epo, çift i ri, de! Siç është bërë zakoni,
Të rrijë me nusen i qetë dhe rehat,
E ta pinë kafen me qejf të dalin te ballkoni...
Nisi rregullimet miku sipas kohës...
Kërkesat përditë vinin një nga një
Ngulte këmbë si mushka e bija e botës,
Andonin e gjorë gjumi s’e zë më...
S’flasim për pajisje dritash edhe uji,
S’ flasim për dollapë, dekorë dhe bufe,
As pllaka , mermerë, që i marrtë lumi,
Gjithçka duhet hedhur e do bërë e re.
Andoni i shkretë, me rrogë punëtori
Dhe një grusht kacidhe që me zor kish mbledhur,
(Që i patën mbetur) , në shtëpi…