რაკი, თუ არა პირველ პირში, სხვა ხერხით თხრობა ძლიერ არ მიყვარს, ამ ამბავსაც ჩვეული ფორმით მოგიყვებით. მხოლოდ ერთი თხოვნა მაქვს, მე არ დამაბრალოთ, თუნდაც მარტო იმიტომ რომ არც სოფელი მაქვს, არც ლეღვის ხე და არც თავის დროზე ედემის ბაღში დახლართული ინტრიგებისა გამეგება რამე.
მაგრამ, როდესაც 15 წლის ხარ, ისედაც ყოველი დილა ედემის ბაღში გითენდება, უბრალოდ იმ დროს ვერ ხვდებან და მხოლოდ მას შემდეგ გაიაზრებენხოლმე, როდესაც ბაღიდან კარგა ხნის გამოყრილები არიან.
მომიტევეთ მცირედი გადახვევისთვის, მაგრამ სწორედ ამ ასაკში გახლდით, როდესაც ეს ამბავი მოხდა.
***
ჩვენი ლეღვი, სოფელში ყველაზე ადრე მწიფდებოდა. ძალიან გემრიელ ნაყოფს უხვად ისხამდა და ჩვენც სიამოვნებით ვუმასპინძლდებოთით ყველას, ვისაც მისით ყელის ჩატკბარუნების სურვილს…